چند نکته تربیتی تا کودکان طرحواره دار نسازیم
1-انتظارات واقع بینانه و متناسب با توان و علاقه کودک از آنها داشته باشیم.
2- نقاط ضعف و قوت فرزند خود را بدانید. استعدادهایش را بشناسید و در مورد هوش های مختلف بیاموزید.
3- کمک کنید بین تفریح و کار برای خودتان و همچنین برای کودک بین تفریح و آموزش تعادل برقرار شود.
4- عشق و محبت خود را به نتیجه کاری کودک وابسته نکنید و برای توانایی ها و آرزوهایش ارزش قایل شوید.
5- احساس حقارت و مقایسه شدن به کودک ندهید. هر کودکی در جایگاه و موقعیت خود ارزشمند و دوست داشتنی است.
6- هدف ایجاد انتظارات سطح پایین برای کودک نیست. بلکه مهم، واقع بینانه بودن انتظارات و کیفیت رابطه با کودک است.
7- بر فعالیت های کودک نظارت سالم و صحیح داشته باشید و انتظاراتی که از کودک دارید را با زبان مثبت و به روشنی از وی بخواهید.
8- در مورد آینده کودک متناسب با توانمدی و استعداد او، با وی گفتگو کنید نه بر اساس آرزوها و زندگی نزیسته خودتان.
9- کودک را تشویق کنید تا در فعالیت های داوطلبانه مدرسه اش مشارکت کند تا همه ابعاد او پرورش یابد و فقط بر یک بعد آن مثل درس یا موفقیت ورزشی و …. تاکید نکنید.
10- بچه ها را تشویق کنید تا در چالش ها شرکت کنند و به تلاش آنها جایزه بدهید نه به نتایج آن. از عملکرد محور به فرآیند محور حرکت کنید.
11- بر آنچه فرزندانتان هستند تمرکز کنید نه بر آنچه انجام می دهند.
12- برای تلاشگر بودن کودک، پشتکار داشتنش، همدل بودن اش، مهربان بودن اش، از او تقدیر کنید. نه برای اینکه رفتارش حتما به نتیجه خاص منجر شده است.
دکتر سمانه مختاری